Enkazdan Kurtulmak*

Konu: Enkazdan Kurtulmak* Paz Mayıs 11, 2008 9:58 am

"Bence şarkıya bateriyle giriş yapabiliriz... Sonra sesler kesilir ve..."

"Hey! N'oluyor! Jackie!"

"Tanrım, Billy!"

"Hepimiz ölücez"

***

Akciğerlerine aniden dolan oksijen ile binlerce bıçak aynı anda bedenine saplanmış gibi hissetti. Gözlerini açamadan, öksürdü. Sırt üstü yatıyordu. Yattığı yer yumuşak ve sıccaktı... Omuzlarına küçük tanecikler batarken rahatsızca kıpırdandı.

Siyah, uzun saçlarının yüzünü kapattığını hissediyordu. Gözlerini yavaşça araladı. Tepede, engin bir maviliğin içnde ki sarılığı gördü. Güneş... Gözleri kamaşınca yüzünü buruşturup başını çevirdi.

Şimdi hatırlıyordu. Uçak... Uçakla konsere gidiyorlardı. Şu festivale...
Elini alnına götürdü zorla ve derin bir nefes daha alırken omuriliğine yakın bir yer sızladı. En son Jackie, ikizi ile konuşuyordu... Yeni şarkıyla ilgili olan mevzu...

Sonra... Sonra herkes bağırıp çağırmaya başlamıştı...

Dehşetle gözlerini tekrar açtı! Hızla doğruldu ki bu canını çok acıttı... Sağ kolu boydan boya kanıyordu, şoktan olsa gerek sakindi... Aşırı sakin hem de! Normal Jimmy'nin yapacağı şey heyecanlanmaktı!

Gözlerini kısarak etrafına bakındı. İnleme sesleri, çığlıklar, ağlayanlar...

Ne umutlarla bindiği uçağın, parçalanmış önü... Ön? Geri kalanı yok mu? Çevreye saçılmış bir kaç ceset gördü. Parçalanmış ve yanmış yüzler. Tanınmayacak hale gelmiş hepsi kavrulmuş... Midesi ters takla atarken, paçaları zedelenmiş, dizleri parçalanmış ve son derece kirlenmiş açık mavi bol kotunun kan lekeleriyle dolu olduğunu gördü. Dizleri kanıyor olmalıydı.

Gözlerini denize çevirdi bu kez, kıyıya vuran beyaz köpükle dalgalardan bu denli nefret edeceğini düşünmemişti hiç... Gerçi uçağın düşeceğini de düşünmemişti!

"Tanrım! Bu bir rüya olmalı! Birazdan Kenn beni uyandıracak, uçaktan ineceğiz ve çatlak fanlarımıza imza dağıtıp otele gideceğiz!"

Kendi kendine konuşurken sırıtıyordu. Ama içinden bir ses bunun aksini iddia edip duryordu! Ve aynı ses adını haykırıyordu!

"Jimmy!"

Başını kaldırdı. Oradaydı! Enkazın içinde sıkışmış, ona haykırıyordu. İkizi, Jackie! O an her şeyi kavradı bir anda! Bu rüya falan değildi! Gerçekti! Basbaya gerçek! Ve ikizi kanlar içinde enkaza sıkışmış duruyordu.

Dehşet içinde, dizlerine zar zor güç geldi ve sendeleyerek ayağa kaltı. Tüm vücudu, yakıcı güneşin altında titriyor ama ikizine ve diğer kardeşlerine ulaşmak için yanıp tutuşuyordu. Kurumuş dudaklarını ıslattı...

İşte şimdi onun yanındaydı. Demirlerin arasına sıkışmış, canının acıdığı yüzünden belli. Jimmy sol eliyle onun elini sıktı.

"İyi misin Jackie!"

Kendi kumlu yüzünde saçlarını çekmek için başını sağa sola salladı ve kanlı sağ eliyle, dikkatli bir şekilde onun yüzünde ki saçları çekti. Aslında durumu ağır gözükmüyordu! LAnet olsun! Etrafta inleme sesleri vardı ama niye hiç insan yoktu!

"Yardım etsin biri! Buradayız!"

Olanca gücüyle haykırdı. Jackie aslında o kadar kötü değildi...

Konu: Geri: Enkazdan Kurtulmak* Paz Mayıs 11, 2008 10:16 am

Keskin bir öksürük iLe beraber gözLerini araLadı jackie. Karşısında gördüğü şey yan koLtuk ve cesetLerdi. Bir an duraksadı.Şimdi herşeyi hatırLıyordu. Uçak .. nasıL oLmuştu ki? daha bir kaç dakika öncesine kadar jimmy iLe beraber konser hakkında konuşuyordu.

Bacağındaki sızı iLe kafasını kaLdırdı. BacakLarı iki koltuk arasında sıkışmıştı. Görünürde bir sürü kan vardı ama pek de acı çektiği söyLenemezdi. Yavaşça ayakLarını çıkartmaya çaLıştı ama bu ona acı vermekten başka bir işe yaramamıştı. ' Lanet oLsun şu uçakta hiç doktor yokmuydu yani !! ' diye düşündü içinden. kirLi eLLeriyLe bulduğu iLk yere sıkı bir yumruk geçirdi. Hırsını biraz oLsun aLmıştı.

Bir an akLına kardeşLeri geLdi. Ken, Bill, Jane, Jimmy ... neredeydi onLar? MerakLa etrafına bakındı. görünüşe göre onLar burda değiLdiLer. 'Ya öLmüşLerse?' diye düşündü. Fakat gördüğü cesetLer onLarınki oLamazdı. KardeşLerini öLü de oLsa, yüzLeri gözLeri yanmış ta oLsa tanırdı değiLmi?

o sırada karşıdan koşmaya çaLışarak geLen jimmy^i gördü. Tanrıya şükür ikizi yaşıyordu. Yanına geLip jackie^nin eLini tuttu

"İyi misin Jackie!"

Jackie güLerek baktı ikizine. Kendine o kadar özen gösteren biri nasıLda bu haLe geLmişti. Saçı başı birbirine girmiş, eLi yüzü is ve kan içinde..

"ben iyiyim .. ama bacakLarım iyi değiL sanırım"

Jack diğer eLiyLe bacakLarını gösterdi. AciL yardıma ihtiyacı vardı. Kokpitten geLen dumana bakıLırsa uçak, daha doğrusu burun kısmı yanmaya başLamıştı...

Konu: Geri: Enkazdan Kurtulmak* Paz Mayıs 11, 2008 11:27 am

"Hadi(!)" Bill eşyalar yukarıya çıkartmakla uğraşıyordu ve yukardan Jimena "hadi" diye söyleniyordu. " Jimmy, on tane elimiz yok heralde, geldik tamam. " Bill'le beraber yukarıya çıkmışlardı.Koltukların olduğu yerlere doğru ilerlerken daha önce gelen Jackié yerine kurulmuş mp3 dinliyor, şarkıları mırıldıyordu.

" Eşyaları alabilirsiniz, kırılacak şeyler var dikkat edin " Bill arkasını döndüğünde Jackié'yi farketmişti.Yanına doğru ilerlemeye başladı. " " Jackié , " o sıra uçağın havalanması beli olmuştu.Bill'in sözü yarım kalmıştı ve hosteslerden biri yerlerine oturmalarını rica etti. " Lütfen yerlerinize oturup, kemerlerinizi takınız; uçağımız hareket etmeye başladı: Iyi uçuşlar ! " Konuşma bitmişti.Havaya doğru yükselmelerini görebiliyordu Bill.

Uçağın yol katettiği anda büyük bir sesle uçak sallanmaya başladı.Herkesin attığı çığlıklar yankılanıyordu resmen ve uçağın yarısı koptu. Önlerine doğru gelen oksijen tüplerinden ağzına doğru tuttu Bill..Ve o an... Yere doğüru sert bir düşüş.Herkesin sesinin kesildi o an... Çığlıklar dinmiş patlamaların ardı arkası kesilmiyordu...

Konu: Geri: Enkazdan Kurtulmak* Ptsi Mayıs 12, 2008 12:20 pm

" Hadi Jackie! " dedi Kenn. " Senin yüzünden hayranlarım bana kızarsa fena bozuşacağız. Heryere geç kalma huyun ya da hobinden bir türlü vazgeçemiyorsun... " Sinirli bir şekilde boy aynasının önüne geçti. Kendine baktı. Siyah - Kırmızı Rock ı temsil eden renklere bürünmüştü tamamen. Onu uzaktan bile görseler onun büyük Rock Grubu || LiMoNiKa || ^ nın ünlü solisti Kenn olduğunu anlamalıydılar sanki. Jackie hala süsleniyordu. Saçını yine ilginç bir hale getirmeyi başarmıştı. O kadar siyah saç teli arasından kırmızı ve mor olanları belirgin hale getirmeyi becermişti. Ev tamamen dağınıktı. Kenn hızla hole yöneldi. Sıra Bill ve Jimmy^nin ne yaptığına bir göz atmaktaydı. Kardeşlerinin en büyüğü olduğu için onları o yönetiyordu sanki. Yorucu ama zevkli bir işti bu Kenn için. Kenn Bill kadar bakımlı değildi. Hiç bir zaman da olmamıştı. Bill^in kapısından göründüğünde Bill saçlarına gömülmüştü. Ojeler, koca bavul, üstü başı hazırdı. Saçı da bitince Kenn en zor işi halletmiş olacaktı. Yine de Bill^e bir cümle söylemeden gidemezdi Jimmy^e. " Bill hadi biraz daha tempo bakalım... " Saçları düzdü. Genelde konserden önce dikerdi saçlarını. Kenn o saçların nasıl dikildiğini de anlayamamıştı hiç bir zaman. Resmen omuz hizasındaki saçlar tavana dikiliyordu. Bill aynadan Kenn^e tamam anlamında kafasını salladı. Kenn tekrar holdeydi. Sıra Jimmydeydi. Kenn anında odasında bitti. Siyah uzun saçlarını tarıyordu. Bol kotu, bol siyah t shirtle en sorunsuz kardeşlerinden biriydi. Hazırlanmıştı zaten. Kenn^i görünce bavulunu sırtlayıp hole geldi. Phoé içlerindeki en sadeydi zaten. Kenn^in ondan yana şüphesi yoktu. Kesinlikle hazırlanmıştı o. " Sevgili || LiMoNiKa || grubu üyeleri hemen holde olun. Evi her zamanki gibi temizlikçi halledecek. Şimdi herkes gelsin ve aşağı jipimize gidelim. Sonra da uçakla ilk durağımız olan Avusturalyaya uçuyoruz... " Ellerini çırptı. Biraz sonra herkes onunla beraber jip^e doğru ilerliyordu...

------------------------------------

Hava alanına varmışlardı. Uçağa kıt kanaat yetiştiler. Şimdi uçak havalanıyordu. Kenn çok severdi uçak yolculuklarını. Camdan gökyüzünü seyrediyordu. Bir bulutu parçalayıp diğerine giriyorlardı. Jimmy ve Jackie konser hakkında konuşuyorlardı. Phoebe ve Bill uyukluyordu. Kenn ise Jimmy ile Jackie^yi dinliyordu. İlgisini çektiği anda konuya dalıyor. Sonra çıkıyordu. Uçak o sırada tribülansa girdi. Kenn önüne düşen oksijen maskesini suratına geçirdi. Anında uyanan Bill de aynısını yapıyordu. Biraz sonra Jimmy ve Jackie de aynısını yaptı. Kenn hemen Phoé dedi. Eline kaptığı diğer maskeyi Phoé^nin suratına geçirdi. O sırada Phoé kalktı. Ne olduğunu anlamamıştı ama soru da sormuyordu. İnkar etmezcesine maskeyi suratına takıyordu. Biraz sonra arkadan soğukluk geldi içeriye. Kenn arkasına döndü. Uçağın kıç kısmı kopmuştu. Kenn ne olduğunu anlamıyordu. " Sakin Oluuuuun. " diye bağırdı. Kardeşlerinin bakışları ondaydı sanki. Biraz sonra her şey bulanıklaşıp körleşti. Kenn sadece sırtında sıcaklık hissediyordu. Gözlerini açtı. Uçağın ön kısmı yanıyordu. Zaman zaman patlamalar duyuluyordu. Kenn oturuyordu şimdi. " Olamaz. Lanet Olsun.. Üstüm başım battı. " dedi. O sırada duyduğu sesler Kenn^in dikkatini üstünden başından alıp kardeşlerine götürdü.

" Yardım etsin biri! Buradayız... " Bu Jimmydi. Kenn hemen ayağa kalktı. " Jimmy nerdesin kardeşiiim? " diyerek koşuyordu. Birazdan yanan uçak enkazının içinde Jimmy^i gördü. Koşarak gitti. Jackie^nin ayağı koltuğun demirlerine sıkışmıştı. Acıyla inliyordu. " Jackie sakin ol! Kurtaracağım seni... " dedi ve Kollarını Jackie^ye doladı. Birazdan Jackie kucağındaydı. Jimmiyle beraber bunu başarmışlardı. Jackie^yi kuma yatırdılar. Kenn bağırıyordu. " Doktor var mı? Lütfen buraya gelin lütfen!!! " dedi sonra Jimmy^nin kulağına eğildi. " Benim Bill^i ve Phoéyu bulmam gerek! " dedi ve koşmaya başladı. " Phoééééééééé Biiiillllllllllll nerdesinizzzz???? " diyordu. Koşuyordu

Konu: Geri: Enkazdan Kurtulmak* Ptsi Mayıs 12, 2008 1:13 pm

"Seni çıkaracağım buradan! Tamam mı? Sakin ol! Ba- bak!" Jimmy hala elini sıkıca tuttuğu Jackie'ye cesaret vermeye çabalıyordu. Bacakları koltuğa sıkışmış ikizine yardım etmeyi o kadar çok istiyordu ki! Korkuyla etrafına bakındı. Ön tarafta olan küçük patlamalarla uçak sarsılıyordu. Bir patlama daha olur ve Jimmy sarsıntının etkisiyle yere düşerken, sinirle tekrar haykırdı:
" Yardım etsin biri! Buradayız... " Şu an hayatında ki en gıcık durumlardan birini yaşıyordu! Uçak düşmüştü! Tanrım, gerçekten düşmüştü yani! En son hatırladığı şey sarsıntılardı, emniyet kemerlerine rağmen koltukta bile durmalarını engelleyecek sarsıntılar! Sonra yüzüne oksijen maskesi taktığını hatırlıyordu... Ve sonra her şey kararmış kendini sırt üstü kumlarda yatar bulmuştu. Oysa aktarma yapıp Limonika olarak festivalde sahne almaları gerekiyordu! "Jimmy nerdesin kardeşiiim? " Bu Kenn'di! Abileri Kenn! Duymuştu işte, geliyordu, yaşıyordu! Başını çevirdiğinde onun koşarak, daha doğrusu sendeleyerek kendilerine doğru geldiğini gördü! İşte bu durum bile sanki her şeyin daha iyi olacağına işaret gibiydi! Kenn, yanlarına geldiğinde Jimmy yüzüne düşen saçlarını geriye doğru savurdu. Heralde, birazdan ambulanslar ya da her neyse cankurtaranlar falan gelirdi! Konseri iptal etmek zorunda kalacaklardı artık! Lanet olasıca! Kimin umrunda ki? Şu an Jackie kurtulsa, Bill ve Pheo ortaya çıksa! Daha ne isteyebilirdi ki? Hemen doğruldu, sızılarına aldırmıyordu. Kolunda ki konama durmuştu. Anlaşılan küçük bir çizikti! "Jackie sakin ol! Kurtaracağım seni... " Kenn'in böyle demesi üzerine, Jimmy dikkatle ona baktı. Pek bir şeyi yok gibiydi! Üstü başı kum olmuş, yüzü kirlenmiş, saçları bir birine girmişti. Kıyafetlerinin bir kaç yerinde yırtıklar vardı. "Evet! Sabret biraz!" Küçük bir patlama daha olurken, Jimmy var gücüyle koltuğa asıldı, bir an sonra koltuk hafiften hareket etmiş bu arada Kenn Jackie'yi kucağına almıştı bile! Jiména resmen sevinçten uçarken, üç kardeş kumlara çıktılar. Jiména'nın acele eden adımları birbirine dolanıyordu. Ne yapacağını bilmeyen bir çocuktan farkı yoktu! Kenn'in Jackie'yi nazikçe kumlara bırakmasını izledi. Jimmy hemen yanına diz çökerken, ikizinin siyah saçları dalga dalga kumun üstüne yayıldı. Şu an üçü uçaktan güvenli denilecek kadar uzakta, yakıcı güneşin altındaydılar. Hemen diplerinde ki denizin dalgaları, kıyıyı okşuyor ve yine geri çekiliyordu. " Doktor var mı? Lütfen buraya gelin lütfen!!! " Kenn, Jackie'nin başında bağırıyordu. Etrafta dolanan bir kaç insan çarptı Jimmy'nin gözüne. Sağa sola koşuşturuyor, birbirlerine yardım etmeye çalışıyorlardı. Elbet biri onlarada yardım etmek için gelecekti. Jimmy derin bir nefes alırken Kenn'e baktı, anlıyordu. Kenn eğilip kulağına Bill ve Pheo'yu bulması gerektiğini söyledi. Jimmy başıyla onayladı. Gerçekten de kendi aklı da onlardaydı. Yani ailenin büyük ikizlerinde. Kurumuş dudaklarını dişlerken, korkuyla irileşen gözlerini kırpıştırdı. "Tamam, Jackie iyi zaten! Yürüyebilir bile! Tanrım!" kurumuş boğazından ötürü çatlaklaşan, titrek sesi bir anda güçlü bir havaya büründü, Kenn'in kolunu sıkıca kavraraken, yılların bateristi olarak yeterince güçlüydü: "Onları bul ve kendine dikkat et!" Gözleri güven dolu Kenn'e bakarken, o da kalkıp, Bill ve Pheo'ya seslenerek koşmaya başladı. Enkaza geri dönüyordu galiba, ya da sahile bakacaktı. Jimmy nasıl olupta uçaktan fırladığını anlayamamıştı! "Hey! Biraz daha iyi misin Jackie?" Gerçi iyi olduğunu öğrenmek için sormasına gerek yoktu. Bunu anlayabiliyordu! Bu arada yeni bir şey keşfetmişti, Jackie'nin üstünde ki kan ona ait değildi! Yani kızın hiç bir yeri kanamıyordu, sadece sıkışmıştı! NE büyük şans belki de şanssızlık! Bilemiyordu Jimmy, anlam veremiyordu, artık her şey olur gibi geliyordu ona... Yani bir uçak kazası yaşamışlar - ki hem de ne kaza- ve sağ kurtulmuşlardı. Uçaktan geri kalan dikti gözlerini, burun kısmı! Geri kalanının koptuğunu hatırlamıyordu bile! Etrafına daha inceleyen bir gözle baktı. Ah, evet... Burası kumsal, sahil ve ya onun gibi bir şeydi işte! Ama şu az ötede ki palmiye topluluğu hoşuna gitmiyordu! Pek medeniyete yakın bir yere benzemiyordu! Esen sıcak rüzgar kumları havalandırdı ama Jimmy'nin düşünmesine engel olmadı, içinde garip bir his vardı... Hem de baya garip... Yani buralara yakın bir yerleşim merkezi olsa... Heralde sesi duyup gelirlerdi... Ya da insan olsa... "Yok artık!" diye mırıldamdı. Başını sağa sola sallarken Jackie'ye döndü: "Burası ıssız ada falan değildir, değil mi?" Uzaktan Kenn'in Bill ve Pheobé'ye seslendiğini duyunca midesi ters takla attı, tek dileği onların yaşıyor olmasıydı! Sonra ilgisini Jackie'ye çevirdi ve şaşknca mırıldandı: "Bilmiyorum fark ettin mi? Hiç bir görevli yok! Sadece biz kazazedeler var! Başka ... hiç... kimse... yok!" Şaşkınlıkla tekrara etrafına bakındı... Cidden başka kimse yoktu! Sadece kazazedeler! Jackie keşke şu an : "Saçmalama Jimmy! O da nereden çıktı! Ambulansları, polisleri, sahil güvenliği görmüyor musun?" deseydi! Ama içinden bir ses demeyecek diyordu!

Konu: Geri: Enkazdan Kurtulmak* Salı Mayıs 13, 2008 8:57 am

*Boom*
şiddetLi bir sarsıntı yaratan bu patLama sonucunda çıkan aLevLer jackie^nin ' burdan asla kurtuLamayacağım' düşüncesini iyice pekiştirmişti. Şuan burda oLmak yerine yıLLardır yapmaktan kaçtığı ev temizLiğini biLe yapmaya razıydı. Yeterki burda oLmasaydı! .. şimdi bunLarı düşünmek yerine burdan kurtuLmak zorunda oLduğunu biLiyordu. PatLama sonucu yerLe birLeşen ikizine baktı. Tekrar ayaktaydı."Jimmy Lütfen kurtar beni!!"Dizinin sızLamasıyLa bir 'ah' çekti ve umudunu yitirmeden bekLemeye devam etti. Şu Lanet uçak düşmeseydi şuan konser hakkındaki pLanLarına devam edecekti. Bir kaç saate kaLmadan oraya varmış oLurLardı zaten!! Lanet!! yine yanLış şeyLer düşünüyordu.. 'Keşke'Ler yerine nasıL kurtuLacağını düşünmesi gerekiyordu. tekrar bir umutLa kaLdırdı başını.. Jimmy de yineLemişti yardım çağrısını .."Jimmy nerdesin kardeşiiim? "Hayatında duyduğu en güzeL sesi duymuştu. Kenn!! işte sonunda kurtuLuyordu burdan. Birick abisi onu burda bırakmazdı!! kesin kurtarırdı. Bir anda yüzüne mutLuLuktan ötürü kocaman bir güLümseme yayıLdı.."kenn !"Jackie yanına geLip durumuna bakan kenn^e baktı. Üstü başı pisLenmiş yüzü is kapLıydı. Onun güzeLim saçLarını görmek için bir temiz banyoya sokmak gerekiyordu onu.. Bir sokak kedisiydim adeta .." Jackie sakin ol! Kurtaracağım seni... "bu sözü jackieye güven vermişti.. Bu kendi, dediğini yapardı diye düşünürken Yapmıştı bile. artık biricik abisinin kucağında o Lanet uçaktan dışarıya çıkmıştı. Herkez^n şaşkın bakışLarına rağmen güLerek ken^n onu yere bırakmasını bekLedi."İyi ki varsın ken !! çok teşekkür ederim!"Ken^e bakıp tekrar güLümsedi. Ama ken^n işi vardı.. Jane ve biLL ikiLisini buLmak gibi. asLında jimmy de gidebiLirdi zaten jackienin bir şeyi yoktu büyük ihitmaL bir kaç çizik vardı dizLerinde. yerinde doğruLarak dizLerine baktı. çizikten büyük şeyLerdi bunLar. yarık gibi."tamam sakin oLaLım .. beLLiki doktor yok .. şimdi jimmy dedikLerimi yapmaLısın.."jimmy^ye tamam mı? dercesine bir bakış attı. Jimmy biraz korkak bir tavırLa başını saLLadı. Jackie büyük ihtimaLLe dikiş istemeyen bir yara oLduğunu anLamıştı.. bu yüzden işLeri gayet koLaydı."önce bir çeşit aLkoL buLmaLısın .. koLonya, oLmadı her hangi bir içki .. eminim uçakta bir ayyaş vardır ." güLdü ve devam etti " şu iLerde vaLizLer saçıLmış gördün mü .. ordan buLabilirsen bizimkiLeri birde sargı bezi tarzı bir şey buLmaLısın .. koLonya da orda vardır eminim. ben bekLeye biLirim hadi koş "Jackie jimmy^ye baktı. AnLamış gibi duruyordu. İkizine sarıLıp koşmaya başLamıştı jimmy.. Jackie ona güveniyordu.. her zaman oLduğu gibi bunuda yapacaktı. Şimdi jack^n yapması gereken kanamayı -hafif de oLsa- durdurmaktı .. t-shirt^nden bir parça yırtıp dizLerine bastırmaya başLadı..

Konu: Geri: Enkazdan Kurtulmak* Salı Mayıs 13, 2008 10:36 am

Jane eşyaLarını ikizi BiLL^e verip aynanın karşısına geçti.HazırLanmaktan saçını yapmaya vakit buLamamıştı ki.Zaten fazLa özenmeye ne gerek vardı ne de vakit.Çantasını aLıp merdivenLerden aşağıya indi.Evde pek bir değişiklik yoktu.Yine dağınık,hep dağınık... Temizlikçi oLmasa kimse kaLkıp evi topLamayı akıl etmicekti.Herkesten önce evden çıkıp jipe binmişti bile.

Havaalanına varmışLardı ki Jane yetişemiceklerine dair hissini bir kenara bırakıp uçağa bindi.Cam kenarına geçip dışarıyı seyretmeye başLadı.Jimmy ve Jackie konser hakkında konuşuyorLardı.Jane pek aLdırış etmiyordu.Yorgundu zaten.Başını cama yasLayıp uyumaya başLamıştı.Aradan ne kadar geçtiğinden habersiz küçük bir sarsıntıyla kıbıldamıştı olduğu yerden.İlk umursamadı ama bir anda ne oLduğunu anLamamıştı.Sarsıntı iyice ilerlemişti.Jane gözlerini açtığında Kenn^in ona oksijen tüpünü taktığını farketti.Ne olduğundan habersizdi.Hiçbir şey diyemiyordu.Duyduğu tek şey bağrışmalar ve çığLıkLardı.Bir an bütün yankıLar kesiLmiş,küçük bir sessizLik kaplamıştı etrafı.

Jane gözlerini hafifçe araLadı.Mavi,berrak gökyüzüyLe karşı karşıya geldi.Güneş gözlerini kamaştırıyordu.Bağrışmalardan çok patLama sesleri yankı yapıyordu kulağında.Birkaç saniye sonra tam oLarak kendine geLmişti.Gözlerini açtığında bir an hareket etmeye çaLıştı.Ama oLmamıştı.BacakLarının üstünde bir ağrı vardı.Yattığı yerden ellerine baktı.Bir sürü çizik vardı ellerinde.Üstü darma dağın oLmuştu.Jane uçağın düştüğünü yeni yeni anLamıştı.HaLa şoktaydı.Biran önce buLunduğu yerden kurtuLmak istiyordu.Dirsekleriyle hafifçe doğruLdu.BacakLarının üstünde küçük bir yığıntı vardı.Jane ne kadar denese de bacakLarı kıpırdamıyordu ble.ElleriyLe destek vererek biraz daha doğruLdu.Etrafa bakıp yardım istemeye kaLkıştı

'İmdaat!!!Yardım edin!!''

diye bağrıyordu sadece.Lanet oLası yerde bir doktor bile yok muydu yani?Peki şimdi ne olucaktı?NasıL kurtulacaktı bu harabeden.Ellerini sıcak kumdan ayırıp bacaklarının üstündeki yığıntıLarı temizlemeye çalıştı.Ama oLmuyordu.En azından birkaç parça düşürmüştü ama bacakLarı kımıLdamıyordu.PatLama sesLerinin arasına karışan bir ses daha vardı.Tanıdıktı ama Jane çözemiyordu.Ses daha da netLetmişti.Jane gözlerini yuvalarından çıkıcakcasına baktı.Ses Kenn^e aitti.RahatLamıştı biran.O yaşıyorsa diğerLeri de yaşıyor oLmaLıydı.Ellerini havaya kaLdırıp saLLamaya başLadı.Bir yandan da

'Hey Kenn.Burdayım Lütfen yardım et''

diye bağırıyordu.Bu ses onu o kadar çok rahatLatmıştı ki.Kenn yanına vardığında akLına ikizi geLmişti ve diğer kardeşLeri.''Kenn..BiLL ve diğerLeri nerde?OnLar...yaşıyor mu?''dedi titrek bir sesLe.BeLki Kenn onLara uLaşmamıştı.OlabiLir miydi?Düşünceleri bir kenara bırakıp bacakLarına odakLanmıştı.SızlıyorLardı.Jane yığınLarın arasından bacakLarını kurtarmaya çaLışıyordu.Hala aklı diğerlerindeydi...

Konu: Geri: Enkazdan Kurtulmak* Salı Mayıs 13, 2008 12:01 pm

Sakin olmalıydı... Yani Jackie öyle diyordu! Sakin... Sakin! Tanrı aşkına nasıl sakin olabilirdi ki? Yine de başını ürkekçe salladı... Sakin olmak zorundaydı çünkü! Jackie'nin söylediklerini aklına not ediyor, bir yanden da unutmamak için kendi kendine tekrarlıyordu. "Git ve ayyaş bul! Yo hayır, git ve alkol bul! Alkol ve valiz..." Başını salladı, anlamıştı... Dizlerinin üstünde dimdik, ikizine bakarken, altın sarısı kumlara resmen gömülmüştü. "Tamam!" dedi nefesini verirken. Aslında Jackie'yi kesinlikle yalnız bırakmak istemiyordu! Ama yaranın mikrop kapmasını da istemiyordu... Aslında uçak ikiye bölünsün de Kanarya Adaları'nın küçük ve bir o kadar insansız versiyonuna düşmeyi de istemiyordu. Derin bir nefes aldı ve bunların hepsini aklının uzak köşesine gönderdi. Şimdi yakınma ve ya "Ne oldu? Neredeyim ben? Öldüm de cennete mi geldim?" sorularına cevap bulma zamanı değildi!Kendini bir anda Jackie'nin kollarına attı ve sıkıca, belki fazla sıkıca sarıldı. Kendini daha güçlü hissediyordu... Hızla ayağa kalkıp, hayatında koşmadığı kadar hızla, özellikle valizlerin çok olduğu yere koştu. Kirlenmiş ve bağcıkları çözülmüş, beyaz spor ayakkabıları kuma batıp çıkıyor koşmasını engelliyordu. Dişlerini sıkarak kendini biraz daha kastı. Etrafa saçılan valizlerin kimi açılmış kimi kapalı üst üste duruyordu. Uçağın çok yakınındaydı şu an. Artık sönmeye yüz tutumuş alevler, uçağın iskeletini açığa çıkarıyordu.

Jiména yanılmıyorsa bu küçük yığının gerisine, şu uçak enkazında ki yarıktan geçerse ulaşabilirdi! Ama önce etrafa saçılanlara bakması iyi olurdu! Sürekli kendi kafasına göre hareket eden saçlarına sinir olarak yere diz üstü çöktü. Adamın biri, kendisi gibi bir şeyler arayıp duruyordu, Jimmy aldırmadan hemen valizlere yöneldi! Hiçbir şey yoktu! Kıyafetler, romanlar... Birkaç çocuk kıyafeti! Kİmse yanına içecek bir şey almamış mıydı? Eline gelen, küçük boy bir valizi bir kenara itti... Daha mantıklı davranmalıydı! Olduğu yere çöktü ve başını elleri arasına aldı... Düşünüyordu... Ne yapabileceğini kestirmeye çalışıyordu! Eğer kendisi yanına ilaç alacak olsa sırt çantasına falan koyardı! Yanına alırdı yani! O zaman... Geriye tek bir çare kalıyordu! Uçağa girmek...
Yan gözlerle uçağa baktı... İşte orada masum masum duruyordu! Tekrara ayağa kalkarken, geriye bakmadan, hızlı adımlarla uçağa daldı. Yerlerinden sökülmüş koltuklar, açık oksijen maskeleri... Jimmy koltukların arasında dikkatli adımlarla yürüyordu. Dışarıdan gelen seslere aldırmıyordu. Bir problem olmayacaktı... Galiba uçakta kim varsa çıkmıştı... Sessiz adımları bir birini takip ederken her hangi bir çanta bulmak için çabalıyordu... Ama hiç bir yerde çanta göremiyordu! İki koltuk arasında durdu. Yapacak mutlaka bir şey olmalıydı... Ama ne? Bir anda kafasının içinde bir ampul yandı! Lanet olsun ki bu gün çok zekiydi! Hızlı adımlarla hostes kabinine doğru yollandı...
Hafif eğimli, kaygan zeminde düşmemek için dikkatli olmalıydı! Küçük hostes kabinine dikkatle baktı. Gri metal bir dolap vardı, bir tezgah... Ve bir ilk yardım kutusu! Jimmy böyle bir mutluluğu zor tadacağını hissederek duvara monte edilmiş, beyaz üstünde kırmızı haç olan kutuya atıldı, her ne kadar açmak için tüm gücünü kullansada açılmıyordu gerizekalı şey! Fakat Jimmy içinde ki ilaçları, merhemleri, gazlı bezleri, alkolü çok net görebiliyordu! Dişlerini sıkarak ilk yardım kutusuna baktı. "Bu savaş demek!" Kutuya tıslarken, yıllardır kara kuşak Taekwon-Do^cu olmasının faydalarını göreceğini biliyordu! Gerçi bunu yapmak için Taekwon-Do^cu olmaya gerek yoktu! Göz hizasında ki kutunun camına bir dirsek darbesi geçirdi. Cam bir anda tuzla buz olurken, Jimmy kolunda ki küçük sıyrıklara aldırmadan ne kadar şişe, ilaç, krem varsa ceplerine doldurdu! İşte bu kadar basitti! Yine de etrafına bakındı. Metal dolaba yönelirken, onun yarı aralık olduğunu fark etti. Boşta ki eliyle kapıyı açarken içinde ki bir litrelik şişe suyu aldı, bir kaç hazır yiyecek vardı. İçinden bir ses: "Onları da al... Bu ada fazla ıssız!" d,ye konuşuyordu. Jimmy sese uyarak onlarıda kucağına aldı. Hostes kabinini tamamen talan ederek hızlı adımlarla uçağın loşluğundan kurtulup açık havaya çıktı. Güneş ışığı gözlerini kamaştırırken, diğer valizlerin orada onu gördü... Billy^nin dev çantası! İçinde yok yok olan çantası! Hemen onu da kaparken, aksak adımlarla Jackie'ye doğru koştu. İnsanlara aldırmıyordu., artık KEnn'in sesini de duymuyordu. Ama olsun! Her şey de bir şey vardı ve kardeşlerine bir şey olmuş olsa hissederdi! En başta Jackie hissederdi zaten.
İkizinin yanına diz çökerken ellerindekilerini ve ceplerindekileri boşalttı. Nefes alış verişleri hızlanmıştı.
"Bunları buldum! Daha doğrusu ne bulduysam aldım!"